Tüm gün uzanıp okudum, okudum, okudum. Akşamüstü annem odaya girdi "yavrum çok havasız kalmış burası, havalandır istersen biraz" dedi. Kalktım, pencereyi açtım, bir sigara içeyim diye dışarıya çıktım. Sigaram bitti odaya döndüm. Odada inanılmaz bir koku. Biri bahçesindeki çörü çöpü toplamış yakıyor muhtemelen. Sanki saç, tırnak yanıyormuş gibi, artık içinde ne varsa o çöpün. Hüngür hüngür ağlamaya başladım. Duramıyorum, durmuyor. Hıçkırmaktan içim dışıma çıkıyor. Sanki birini yakıyorlar, sanki o kokuyla birlikte bir kızın çığlıkları yayılıyor havaya.Tüylerim diken diken, durduramıyorum kendimi.
Allah belanızı versin. O gencecik kızı yakan yaratıklar Allah belanızı versin. Bütün kalbimle diliyorum ki o kesilmiş eller boğazınıza sarılsın, her gece o kızın gözleri girsin rüyalarınıza, kabuslarla kan ter içinde uyanın. Tüm ülkenin üzerine çökmüş kara bir bulutsunuz siz. Sanki yeterince acı yoktu değil mi bu ülkede? Yeterince yaralanmıyordu kimse değil mi? Bunu da yaptınız ve sizin soyunuz bunu yapmaya devam edecek. Adam olmayı öldür Allah beceremeyeceksiniz, değil mi? Kimseye saygı duymayacaksınız, hepimizi şöyle bir süzüp "bundan iş çıkar mı" diye soracaksınız kendinize. İmkan varsa kaçıracak, tecavüz edecek, beş dakikalık zevkinize koca bir hayatı, umutları feda edeceksiniz. Allah belanızı versin.
"Sus" diyor annem şimdi bana "beddua etme" Ederim, edeceğim de. Hatta gece gündüz edeceğim. Bunları kimse durduramıyor, durdurmaya çalışmıyor, daha da beteri umursamıyor "olur öyle şeyler" deyip geçiştiriyor, belki göklerden bela yağar üzerlerine..,
Resim: şuradan
İfade Kullanİfade Kullan